juli 2024
Blonde rog
Raja brachyura (Lafont, 1873)
Lune Moonen uit Nijmegen trof op 4 juli dit enorm grote eikapsel. Het is het eikapsel van een
blonde rog. Deze rog kan meer dan een meter lang worden en komt voor in de Atlantische Oceaan,
Noordzee en Middellandse Zee.
Eikapsels van deze soort zijn zeldzaam aan onze stranden.
juli 2024
Tuimelaar
Tursiops truncatus (Montagu, 1821)
Michael Uitbeijerse uit Groningen vond op 12 juli deze grote rugwervel tussen paal 5 en 6.
Het gaat om een rugwervel van een tuimelaar.
Deze grote dolfijn komt wereldwijd voor. Er zijn
populaties in Het Kanaal en in de noordelijke Noordzee. De dieren worden ruim 3 meter lang. Een
beroemde tuimelaar die vroeger in een televisieserie was te zien heette Flipper.
|
|
juli 2024
Noordhoren
Neptunea antiqua (Linné, 1758)
Op 15 juli was de familie Schooneveldt uit Eindhoven op de Balg. Daar vonden ze dit prachtige
kunstwerkje: een prachtige noordhoren, begroeid met een aantal platte oesters.
Platte oesters
hechten zich als pasgeboren weekdiertje vast op een harde ondergrond. Daarna gaan ze groeien en
zijn al snel groter dan de noordhoren waar ze in dit geval op begonnen.
|
|
juli 2024
Slanke noordhoren
Colus gracilis (Da Costa, 1778)
Op 19 juli vond Eva Bärwolf uit Bremen (Duitsland) deze slanke noordhoren tussen paal 18 en 20.
Slanke noordhorens leven in de noordelijke Noordzee en spoelen maar heel zelden aan. Meestal
gaat het om exemplaren (ook deze) die zijn begroeid met zeerasp en waar een heremietkreeft in
heeft gewoond.
|
|
mei 2024
Ciocalypta penicillus Bowerbank 1862
Op 27 februari 2024 vond Anja Sander van Spiekeroog, Duitsland, deze opvallende spons tussen paal 10 en 12. Korte tijd later, op 6 maart, vond Ton Schimmel uit Roden ook een exemplaar van deze spons, ditmaal in een oude vloedlijn bij paal 10.
Het blijkt te gaan om een zeer zeldzame spons, die nog maar tweemaal eerder van de Nederlandse kust is gemeld, in 1948 en 1950, beide keren van Terschelling.
De soort heeft geen Nederlandse naam. Met dank aan Nicole de Voogd en Rob van Soest (Naturalis) voor de determinatie.
mei 2024
Wild paard
Equus ferus Boddaert, 1785
Op 26 april vond Foppe Schut deze grote kies op het strand bij de Marlijn. Het betreft de kies van mogelijk een wild paard. De ouderdom is moeilijk te bepalen, maar gedurende de ijstijden leefden hier al grote aantallen wilde paarden.
mei 2024
Gewone zeekat Sepia officinalis Linné, 1758
Gedoornde zeekat Sepia orbignyana De Ferussac, 1826
Sierlijke zeekat Sepia elegans Blainville, 1827
Op 22 april lagen er honderden rugschilden van de gewone zeekat in de vloedlijn tussen paal 2 en 7. Ze zijn goed herkenbaar aan de sneeuwwitte kleur.
Er lagen echter ook enkele rugschilden tussen die opvallend roze waren gekleurd. Dit zijn rugschilden van de gedoornde zeekat (met stekel) of de kleinere sierlijke zeekat.
De twee laatstgenoemde soorten leven zuidelijk van Het Kanaal en niet in de Noordzee en hun rugschilden spoelen maar zelden aan.
maart 2024
Perkamentkokerworm
Chaetopterus variopedatus (Renier, 1804)
Sinds december 2023 spoelen langs de Nederlandse kust papier-achtige buisjes aan die tot zo'n 25 cm lang zijn. Het zijn de kokers van de perkamentkokerworm. Deze soort leeft in Het Kanaal en zuidelijker, maar zo te zien verplaatsen ze hun leefgebied momenteel noordwaarts.
De wormen leven in de zeebodem ingegraven in U-vormige kokers. De buigzame kokers zijn opgebouwd uit papier-achtige laagjes van eiwitvezels. De worm zelf bestaat uit drie delen: een soort kop met een mond en tasters; dan een aantal zuignappen en het grootste deel daarachter wordt gevormd door ca. 50 segmenten met daarin de voortplantingsorganen.
Op 19 februari troffen Tijmen en Norah de Boer uit Den Haag en ondergetekende deze buisjes voor het eerst aan langs het Schierse strand. Momenteel zijn ze heel algemeen te vinden. Behalve lege buisjes is er op Schiermonnikoog nog geen dier van de perkamentworm gevonden. Wie ontdekt de eerste?
maart 2024
Gewone dolfijn
Delphinus delphis Linné, 1758
Op 26 maart trof Ingrid Hellinga deze gewone dolfijn (lengte ca. twee meter) aan op de uiterste westpunt van het eiland.
Een gewone dolfijn is overigens helemaal geen gewone vondst! Deze dolfijnensoort komt dan wel over de hele wereld voor, maar houdt niet van watertemperaturen onder de 10 graden. De dieren kunnen ca. 2 meter lang worden en hebben zo'n 180 scherpe tanden. In Nederland spoelt deze soort slechts zeer zelden aan en waarnemingen van levende dieren zijn uiterst zeldzaam. Het is de eerste melding ooit van Schiermonnikoog.
januari 2024
Hondshaai
Scyliorhinus canicula (Linné, 1758)
Op 12 december vond ik in de vloedlijn ter hoogte van paal 15 deze kleine hondshaai. Het dier meet bijna 50 cm en is nog maar kort dood: de ogen zijn nog aanwezig. Meestal is dat het eerste dat vogels er uit pikken.
|
 |
januari 2024
Blonde rog
Raja brachyura (Lafont, 1873)
Op 26 december vond Tijmen de Boer uit Den Haag een groot eikapsel van een rog. Het gaat om een eikapsel van de blonde rog.
Eikapsels van deze soort vallen op door hun grootte en zijn zeldzaam. De laatste jaren komen ze wel meer voor dan vroeger. Wellicht vanwege een warmer wordende Noordzee?
Het andere, kleinere eikapsel dat Tijmen vond komt van de gevlekte rog, een veel algemenere soort.
|
|
januari 2024
Gewone zee-appel
Psammechinus miliaris (Gmelin, 1778)
Na storm Pia in december spoelden er opeens grote aantallen gewone zee-appels aan. Vaak vind je deze soort in stukken net en touw, maar op 20 december lagen er honderden los in de vloedlijn! Het dier leeft van o.a. algen, wormen, poliepen.
Aan de onderzijde zit, in het midden, de bek met 5 tanden. De stekels van de gewone zee-appel hebben paarse uiteinden en zijn stomp. Wanneer de stekels afvallen (als het dier enige tijd dood is) blijft één van de mooiste objecten uit de zee over: het skelet van de zee-appel.
|
Tanden van de zee-appel
|
|